မင့္အိမ္
ငါ့ညီေျပာင္၀င္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း
မင္းကမင့္အိမ္၊ လြန္ေသးသိမ္ဟု
မျငိမ္မသက္၊ စိတ္စက္မေကာင္း
စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾက၊ တေခြေခြသည္
ေနထိေၾကြမည့္၊ ပန္းယဥ္အိ။
လိႈင္းအိအေယာင္
ေဆာင္ျပိဳင္သာေမာ ၊ သူ႔အိမ္ေခ်ာသို႔
စၾက္ာသပ္ရပ္၊ စပယ္ထပ္ႏွင့္
ပန္းကပ္ပန္းၾကြ၊ သူ႔အိမ္လွသို႔
ေ၀းကေမွ်ာ္မွန္း၊ မင္းေယာင္ယမ္းသည္
ပန္းအိေနထိ ေၾကြေတာ့မည့္။
မေကာင္းမင့္အိမ္၊ေကာင္းမင့္အိမ္တည့္
မင့္အိမ္ရႊဲစို၊ အမိုးယိုေသာ္
မျငိဳသင့္ပါ၊ မင္းတက္ဖာေပါ့
အကာအခင္း၊ ပ်က္ယိုယြင္းေသာ္
မျငင္းေစခ်င္၊ မင္းဆက္ျပင္ေပါ့
အခြင္အနဲ႔၊ အရြဲ႔အေစာင္း
မေကာင္းမေျပ၊ ေဟာင္းေထြေထြကို
အေျခႏွင့္မွ် ၊ ဥာဏ္ျဖင့္ဆ၍
လံု႔လသက္သြင္း၊ သစ္ေစမင္း။
(ေဇာ္ဂ်ီ)
No comments:
Post a Comment